Beelden van zorg, geestelijke verzorging zichtbaar gemaakt
Interview met Hans Dornseiffen geschreven door Paul van Mansum (uit oktober 2008)
Onlangs verscheen het fotoboek ‘Beelden van zorg’ geestelijke verzorging zichtbaar gemaakt bij Uitgeverij Kok te Kampen
Hoe ben je in dit vak terechtgekomen?
Tijdens mijn theologiestudie werkte ik vele jaren als verpleeghulp in het Weesperplein Ziekenhuis in Amsterdam. Daar heb ik de liefde voor de intramurale geestelijke verzorging opgedaan. Sinds 1976 werk ik – met zending van de bisschop van Haarlem-Amsterdam – in Ziekenhuis Amstelland en Amstelring Zorgcentrum Groenelaan in Amstelveen. In beide instellingen heb ik de mooiste functie!
Je publiceerde zo’n tien jaar geleden het fotoboek ‘Vele gezichten van zorg’, waaraan ook een fototentoonstelling gekoppeld was. Wat is de reden voor dit nieuwe boek? Is er zoveel veranderd in de sector?
De veranderingen in de geestelijke verzorging gaan – net als in de gehele gezondheidszorg – in een rap tempo. Een voorbeeld: organisatorisch viel ik vijftien jaar geleden onder de directie. Nu is het hoofd van de opnameafdeling de leidinggevende van ons team in het ziekenhuis. Daarnaast ben ik ook door de verpleging gevraagd om in het multidisciplinaire overleg van de afdelingen neurologie en oncologie te gaan zitten. Ik constateer ook dat er nu meer vrouwen in de geestelijke verzorging werken en dat er meer deeltijdbanen zijn. Onze beroepsvereniging is sterk aan het professionaliseren. Daarom is bijvoorbeeld ook ons ‘register voor geestelijk verzorger’ opgericht.
Het boek ‘Vele Gezichten Van Zorg’ was een soloproductie van mijn kant. Uitgeverij Kok was op mijn fototentoonstelling attent gemaakt en wilde er een zwart-wit fotoboek van maken.
Het fotoboek ’Beelden van Zorg’ is echter in nauw overleg met de Vereniging van Geestelijk Verzorgers in Zorginstellingen (VGVZ) gemaakt. De schrijvers van de artikelen over de verschillende sectoren zijn stuk voor stuk kenners van hun vakgebied. Ook patiëntenverenigingen en de zorgverzekering komen aan het woord. Ik ben bijvoorbeeld erg trots op het feit dat Marinus van den Berg over de geestelijke verzorging in het verpleeghuis en verzorgingshuis wilde schrijven. Velen hebben hun bijdrage aan dit nieuwe fotoboek geleverd; als schrijver, eindredactielid en als gefotografeerde. Ook de patiënten / cliënten werkten enthousiast mee. Zij vonden het belangrijk dat ons werk – letterlijk en figuurlijk – belicht werd. Met Toontje van der Hulst (Vormgeving Pertoon) heb ik een creatief en evenwichtig boek met foto-cd gemaakt dat ons werk terecht in de schijnwerper zet.
Je merkt nu al de waarde van het boek. Alle leden van de VGVZ hebben een exemplaar van de vereniging ontvangen en de tentoonstelling is tot de lente van 2010 gereserveerd. Collega’s gebruiken de foto’s bij artikelen die ze schrijven en bij herdenkingen van overleden bewoners. Ook op intranet van verschillende instellingen zijn vele foto’s te vinden. Er zijn eigenlijk nog steeds veel te weinig foto’s van ons werk te zien.
Waarom een inleiding door minister-president Jan Peter Balkenende?
We leven in een tijd van Diagnose Behandel Combinaties en het ‘inkopen’ van zorg door zorginstellingen. Op ons laatste symposium waar het boek en de fototentoonstelling werden gepresenteerd, waarschuwde Roger van Boxtel – Lid van de Raad van Bestuur van Menzis – ons indringend: ook geestelijke verzorging staat onder druk. Er is geen tijd om te luieren en te denken dat de bui wel weer zal overdrijven. Niet meegaan met de veranderingen betekent een langzaam maar zeker ‘verdampen’ van geestelijke verzorging uit de gezondheidszorg. De politiek moet ook weten hoe waardevol ons werk is. Minister-president Balkende noemt ons werk niet voor niets: ‘Balsem voor de ziel’. Daarom is zijn betrokkenheid belangrijk!
Zijn inleiding en het hoofdartikel over geestelijke verzorging van Jaap Doolaard hebben we in het Engels vertaald omdat bij het eerste boek daar vraag naar was. Weinig landen kennen zoiets als geestelijke verzorging vanuit een team van verschillende levensvisies. Volgend jaar is er, in Rome, een groot congres over geestelijke verzorging en men is in het buitenland benieuwd naar wat er in Nederland gebeurt. Via dit boek kunnen we het een en ander laten zien.
‘Be good and tell it’ leerde ik van een manager (maar zei hij erbij, wél in die volgorde!) Ik verander dit graag in: ‘Be good en show it!’
Hans Dornseiffen, Beelden van zorg, Geestelijke verzorging zichtbaar gemaakt. Fotoboek – cd. Kampen 2008. ISBN 987 90 435 1518 4